KBF Paramaribo, eind stage

Op dit moment zit het erop voor ons beide, het is gedaan, we zijn klaar met onze stages. dat is toch wel raar. We zeiden laatst al tegen elkaar, we hebben het gewoon geflikt!!

Maar goed, voordat we het daarover gaan hebben heb ik al een maand niet geschreven en is er in die maand veeeeeel gebeurt.
Na Kinderboekenfestival (KBF) Nickerie ben ik eigenlijk gelijk doorgegaan met de voorbereidingen van het KBF Paramaribo. Ik heb weer de opening georganiseerd, de wedstrijden een klein beetje en verder waarbij ik kon ondersteunen. de voorbereidingen liepen goed. de wedstrijden waren erg leuk, we hadden wedstrijden in Zang, vertellen, tekenen en fotografie. scholen konden zich inschrijven voor deze onderdelen en moesten vervolgens aan de slag. Alles mocht en kon zolang het maar met het thema groeien te maken had.

Tijdens mijn voorbereidingen was Tim al bezig met het afronden van zijn stage. Voor school moesten we beide een INKmodel onderzoek doen. Tim was daar al redelijksnel mee klaar en heeft dit op een empowermentweekend van zijn werk gepresenteerd. The Back Lot was heeeeeeeeeeeeeeel erg enthousiaist en zijn super blij met hem. Hij kwam dolgelukkig terug van dat weekend. Later heeft hij een 3 hoeksgesprek gehad via skype met zijn begeleider vanuit school. toen gevraagd werd welk cijfer The Back Lot hem wilt geven, werd er gezegd een 10. dit mocht nit vanuit school dus is het een 9.5 geworden. Hij moet alleen nog zijn beoordeling vanuit school krijgen, maar dat zit wel goed!

ondertussen was ik druk bezig met de voorbereidingen, het was redelijk pittig en ik was moe. Maar goed we moesten door. de opening regelen was nog best lastig. al de sprekers willen niet of weten niet wie ze van het bedrijf moesten sturen. Het is me allemaal gelukt!
Maandag 3 maart begon het KBF. Het KBF bestond uit 6 dagen. waarvan 5 dagen een ochtendprogramma hadden. Als organisatie waren we daar om 7u aanwezig, alles klaar maken. tussen 8 en half 9 kwamen de eerste scholen al binnen. je had twee ochtenddelen. het eerste deel duurde van half 9 tot 10 uur. hierin deden de scholen 3 activiteiten. dan begon het volgende dagdeel, van 10 tot half 12. voordat iedereen van het terrein af was en wij als KBF team geevalueerd hadden was het 1 uur. sommige dagen ging ik dan naar huis andere dagen kon dat niet, zoals maandag. maandag was deofficiele opening dus moest ik nog van alles voorbereiden. om 5uur gaat het terrein dat weer open. in de middag is het voor iedereen die wilt. maandag was dus de opening en ik ben van 1 tot 5 druk bezig geweest. ik vond het om eerlijk te zijn wel spannend, maar het ging heel erg goed. er waren wat kleine foutjes maar volgens mensen uit het publiek zagen zij dat niet. tjah... dat zie je als je organisatie bent he.

Maandag was dus een hele lange dag maar er viel wel een last van mn schouders af want de opening was geweest. in het ochtend programma was het altijd heeeel erg druk. in de middag werd dit wel wat minder. het waren lange en pittige dagen. mijn week bestond uit slapen, douche, eten, KBF, eten, douche, slapen.... gelukkig heb ik een hele lieve vriend die voor mij kookte dat alsik om 9u thuis kwam er eten stond! wat een topper is het ook!!
die woensdag midden in het KBF zijn wij ook nog eens verhuisd naar Ross zijn huis. we hadden het guesthouse geboekt tot 6 maart. eerst wilde we het verlengen maar das best wel prijzig en bij Ross zitten we prima. het is wel wat uit de stad maar we vermaken ons wel. prachtig uitzicht vanuit hier.

Na het KBF was het laatste weekend van Beth aangebroken.. dat was ook wel gek, wij zijn eigenlijk altijd met zijn 3'en geweest. we hebben sinds we elkaar kende (vanaf het begin) met elkaar opgetrokken. hebben alle trips samen gedaan, hebben bijna elke avond met zijn 3 gegeten. we hebben het mooi afgesloten en ik weet zeker dat we Beth snel weer gaan zien ondanks dat ze in Canada woont.. Als tim en ik aan Suriname denken, denken we automatisch ook aan Beth.

Na de drukke week op het festival en het afscheid moest ik verder met het onderzoek, alles moest afgerond worden. Het was nog meer werk dan gedacht, maar het is gelukt! gisteren, 13 maart heb ik mijn eind prestenatie gehad. De organisatie is heel blij met me en zeiden me dat ze me gaan missen. ik had een skype verbinding gemaakt met mijn docent vanuit NL. opeens besefde ik me, wat hier normaal voor me is geworden dat zijn wij niet gewend in NL. Ze hebben voor me gezongen, ik heb 1000 brasa's van iedereen gekregen. ik heb van Charissa, mij collega waar ik hecht samen mee gewerkt heb, twee hele lieve kado'tjes gekregen. van het KBF team heb ik een mooi boek, surinaams boek gekregen waarin zij allen wat geschreven hebben. Als ik hier aan denk heb ik een brok in mijn keel. De organisatie heeft voor mij gebeden, wat ik heel bijzonder vind en ze zeiden tegen me tot de volgende keer.
Het was een mooie afsluiter, mn rapport van mijn onderzoek komt daar goed terrecht, ze gaan er naar kijken.
Ik ga zeker mijn collega's missen, ik heb veel van ze geleerd en ik heb me daar echt thuis gevoeld. ik voel me vereerd dat ik deel uit mocht maken van het team.

Maandag vertrekken we al naar Brazilie, het einde is in zicht. We gaan heerlijk vakantie vieren!! we kunnen niet wachten. nu nog even de laatste dingentjes doen en regelen. Over een maandje zijn we alweer thuis. dubbel hoor!
Mocht iemand nog tips hebben voor in brasil, let me know!