Kerstvakantie
Door: Bo
Blijf op de hoogte en volg Bo en Tim
07 Januari 2014 | Suriname, Paramaribo
En dan is het opeens vakantie. DE vakantie in Suriname, DE vakantie waar elke Surinamer naar uitkijkt, DE vakantie die vele mensen trekt naar Suriname, DE vakantie waar er elke dag feest is.
Als ik terug kijk hebben wij heel veel gedaan deze vakantie en weet ik niet waar te beginnen. Ook de volgorde is af en toe een beetje vaag, zoveel gebeurd! Let’s see.
Terwijl iedereen vakantie had moest ik maandag nog naar mijn stage om kerst te vieren. We begonnen de dag met een kerstopening. Elke afdeling ging iets laten zien. De afdeling van het Kinderboekenfestival, KBF. Had een stukje met kaarsjes. Het was onwijs leuk en we hebben heel erg gelachen. Er werd veel gezongen en op het laatst ging de champie open. Er werd lekker gegeten en we moesten vervolgens weer aan het werk. Naja werk om 1u vond de jaarafsluiting plaats. Hierbij was het bestuur van de organisatie ook aanwezig. We kregen weer een onwijs lekkere maaltijd, er was heel veel eten. Iedereen had twee keer opgeschept en kon vervolgens nog een bakje mee naar huis nemen. Wat hou ik toch van Suriname!! We kregen het enige echte Fernandes kerstbrood, wat je eet met kaas of met pindakaas. En de vakantie was echt begonnen.
De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan om de weg naar zee te fietsen. We hadden eigenlijk geen idee waar we uit zouden komen maar in het reisboekje stond dat het zeker de moeite waard was. Samen met Beth gingen we op weg. Na een tijdje fietsen kwamen we uit bij een Hindoestaanse bedevaart. Het was onwijs mooi en er stond een lekker zeewindje. Heerlijk was het.
Met kerstavond zijn we naar de kerk gegaan. Je hebt een onwijs mooie grote houten kathedraal in Paramaribo. Het is rooms-katholiek en het was een mooie kerst mis. Vervolgens zijn we naar een white party geweest in een van de clubs. Het was eigenlijk wel heel raar om met kerst te gaan stappen.
Tim had met kerst heel lekker gekookt, een gerecht van zijn oma, een Indonesisch recept. Het was echt onwijs lekker en we hebben lopen smullen.
Tweede kerstdag hadden we een diner van het guesthouse. Met alle meiden hadden we een liedje gemaakt op jingle bells en die hadden we gezongen. Het eten was (alweer) verrukkelijk en het werd uiteindelijk een hele mooie en late avond. We zijn naar de karaoke bar geweest en daarna naar Havana, een club hier in Paramaribo. Was een heel ander soort kerst dan gewend maar wel heel gezellig. De kerstsfeer kwam uit de kerstmutsen en de kerstliedjes maar eigenlijk was die er niet echt.. kerst in de warmte, in je korte broek was toch een aparte beleving.
Verder hebben we in deze vakantie een Surinaamse verjaardag gehad. De vrouw werd 55 jaar en we gingen met zijn alle op een partybus. We hebben onwijs gelachen en het heel erg leuk gehad! Er wordt hier heel anders gefeest dan dat wij gewend zijn en vooral als je 55 word.
Dus pap, zodra je 55 wordt, partybus?
Oud en nieuw was echt een gekkenhuis. Er waren al de hele week een boel feesten, we zijn niet naar alles geweest maar hebben wel het een en ander gedaan. Op 31 dec waren we vroeg op want vanaf 10u begon het feest al. Iedereen gaat naar de stad waar ze een estafette doen met vuurwerk. Met oordopjes, zakdoek en zonnebril op was het wel leuk om naar te kijken. Je rook van top tot teen helemaal naar vuurwerk want er ontstond veel rook. De drukte was echt bizar.
Zo´n oud en nieuw heb ik nog nooit meegemaakt. Het was eigenlijk een soort Koninginnedag alleen dan maal 10. Er werd overal muziek gedraaid en het was een groot feest.
We hadden kaartjes voor een feestje en zijn met zijn alle naar de dolfijn gegaan. De dolfijn is een zwembad, sportplaats en word 1x per jaar omgebouwd tot een feestje. We hebben heerlijk gedanst
en zijn vervolgens weer terug naar huis gegaan. Alle Surinamers zijn tussen 11 en 1 thuis om met hun familie het nieuwe jaar in luiden. Dus deden wij dat ook. De boys hadden vuurwerk, er waren oliebollen en een boel gezelligheid. Daarna zijn wij naar bed gegaan want de volgende dag begon er een nieuw avontuur!!!
FRANS GUYANA! Samen met Beth en Ross gingen wij naar Frans Guyana.
Met de bus naar de grens van Suriname en vervolgens met de boot naar de andere kant van de rivier. Opeens sta je in Frankrijk, praten ze frans en lijkt het verdomde veel op Europa. Aangekomen in het
stadje st Laurant bedenk je opeens dat het 1 januari is en dat er geen taxi’s zijn.. chips…
We zijn maar wat gaan rond lopen en binnen 10 minuten hadden we een taxi te pakken. het was heel toevallig en we konden meerijden. We gingen naar het stadje Kourou. Aangekomen bij ons hotel was het al helemaal donker. We hadden via internet een goedkoop hotel gevonden en Beth, die als Canadese frans spreekt had geboekt voor ons. We stonden er voor maar er was niemand. Het was 9u´s avonds. We hebben ze plat gebeld, ook op het mobiele nummer maar er nam niemand op. Toen
zijn we naar de chinees op de hoek gegaan en hebben daar eten gehaald. Van die chinees kregen we een telefoongids en zijn we hotels gaan bellen. Kourou is absoluut niet toeristisch en de hotels zijn
redelijk prijzig. We zijn uiteindelijk bij een redelijk hotel terecht gekomen. Het was stuk duurder dan gepland maar het viel uiteindelijk wel mee. de volgende ochtend stonden we vroeg op want we gingen richten duivelseilanden.
Deze eilanden liggen voor de kust van Frans Guyana en waren
vroeger gevangenissen. Hier zouden we een nacht overnachten. Toen we aankwamen was de reservering niet goed doorgekomen.. gelukkig was er nog wel genoeg plek en konden we mee. Wel weer wat gedoe.. het eiland is prachtig! We verbleven in een van de gevangenissen en konden daar
onze hangmatten ophangen. We hebben eerst een rondje over het eiland gedaan omdat we te laat waren voor de tour. We hebben bij van alles gegokt wat het was en eigenlijk was dat wel heel erg leuk om te doen. Er liepen apen op het eiland rond, veel apen en nog redelijk dichtbij ook. Beth, die gebeten is door een aap, vond de apen in de bomen niet zo eng maar toen er eentje iets dichterbij kwam zijn we toch maar weg gegaan. Er volgen prachtige papagaaien rond en er liepen talloze rode
mieren en aguti´s rond. Een aguti is een raar beest, soort rat-konijn-achtig iets.. We hebben een hele grote kaaiman gezien van zo´n 2,5 meter.
Het was lekker weer en we wilden dus gaan zwemmen. De zee zag er mooi blauw uit en dat leek ons fantastisch. We hadden de zwemspullen gehaald en waren klaar om een duik te nemen. Tim, Ross en Beth zaten al in het water toen ik het water inklom. Ik stond net in het water en keek naast me. Ik zag wat boven water komen, nog niet eens 10 meter naast me. Ik riep naar de andere WAS DAT NOU EEN ZEESCHILDPAD?!! Eerst voelde ik me een beetje raar dat ik dat zei maar even later zagen we hem weer. En ja hoor, het was een zeeschildpad en nog een redelijk grote ook! Dat was echt onwijs gaaf!
De volgende morgen hebben we de tour gedaan. We waren blij dat we dat de volgende dag hebben gedaan want de verhalen over de gevangenis waar we sliepen waren niet echt fijn. Er zaten in die kleine ruimte zo´n 100 gevangen, die elkaar vermoorden en verkrachten. De tour was volledig in het frans maar gelukkig hadden Tim en ik Beth en Ross.
Terug met de boot van het eiland begon het ineens heel hard te regen. Dat was echt onwijs gaaf als je op de zee zit. Overal regen, redelijk koude wind maar het past e helemaal in het plaatje.
Aangekomen op Kourou moesten we richting Cayenne, de hoofdstad van Frans Guyana. We hebben aan mensen op de boot gevraagd of zij naar Cayenne reden. Maar de meeste van hen hadden niet genoeg plek in de auto. Er stopte een man en die zei ons dat hij ons niet naar Cayenne kon rijden maar wel ergens kon afzetten vanaf waar we konden liften. We hebben daar nog niet eens 15 minuten gestaan en werden toen opgepikt. We konden met z’n 4en op de achterbank zitten. opgepropt met al onze tassen. Deze konden niet in de achterbak omdat daar grote speakers stonden…
Was een aparte maar ook lache vent met zijn vriendin. We waren blij dat we er waren maar wel een mooie ervaring. In Cayenne zouden we bij Flora slapen. Flora woont in Cayenne en die zat een week voordat wij naar Frans Guyana gingen bij ons in het guesthouse. Ze had ons uitgenodigd en wij gingen daar graag op in. ze haalde ons op vanaf het centrum en we reden naar haar huis. Ze woont in een onwijs mooi huis waar een dans studio aan vast zit met een zwembad en zo´n 15meter van het strand. We kwamen laat aan dus we zijn wat gaan eten en hebben met haar en haar vrienden een drankje gedaan in de bar. Dit werd niet zo laat, maar dat vonden wij ook niet zo erg. Flora en haar vrienden hebben ons de volgende dag op sleeptouw genomen. Ze hebben ons de centrale markt in Guyana laten zien. Deze lijkt heel erg op de centrale markt in Paramaribo maar is alleen wat schoner en op toerisme gericht. Vervolgens heeft ze ons plekjes in de stad laten zien en zijn we naar het strand geweest. Ook heeft ze ons meegenomen naar een berg vanaf waar je een geweldig uitzicht hebt. In Frans Guyana is het allemaal wat beter geregeld. Flora verteld ons ook dat je daar wat gemakkelijker zelf het tropische regenwoud in kan gaan ipv met een gids. Dit scheelt aardig wat geld.
Ze heeft ons veel dingen laten proeven die echt uit frans Guyana komen, van rum tot jam en noem maar op. Het was echt een onwijs gave ervaring!
De volgende dag gingen we al vroeg terug omdat het vanuit Cayenne een aardig eindje reizen is. in Frans Guyana hebben ze een site waar je op kan zetten dat je met iemand mee wilt rijden van die plaats naar die plaats. Flora had dit voor ons gedaan en we konden meerijden met mensen. Dit scheelt een aardig wat geld en is een makkelijke manier om auto´s te vullen. Goede site!
Toen we terug kwamen vanuit Frans Guyana had ik echt het gevoel dat we thuis kwamen, thuis in Paramaribo, thuis in Suriname.
Nu zijn we weer begonnen met werk, het leven krijgt weer een beetje ritme en we worden weer geconfronteerd met school… FEEST!
Tim en ik zijn aan het kijken wat we willen gaan doen met reizen na onze stages. Als iemand suggesties heeft voor te gekke (niet al te dure) dingen rond om Suriname, we houden ons aanbevolen!!!
Als ik terug kijk hebben wij heel veel gedaan deze vakantie en weet ik niet waar te beginnen. Ook de volgorde is af en toe een beetje vaag, zoveel gebeurd! Let’s see.
Terwijl iedereen vakantie had moest ik maandag nog naar mijn stage om kerst te vieren. We begonnen de dag met een kerstopening. Elke afdeling ging iets laten zien. De afdeling van het Kinderboekenfestival, KBF. Had een stukje met kaarsjes. Het was onwijs leuk en we hebben heel erg gelachen. Er werd veel gezongen en op het laatst ging de champie open. Er werd lekker gegeten en we moesten vervolgens weer aan het werk. Naja werk om 1u vond de jaarafsluiting plaats. Hierbij was het bestuur van de organisatie ook aanwezig. We kregen weer een onwijs lekkere maaltijd, er was heel veel eten. Iedereen had twee keer opgeschept en kon vervolgens nog een bakje mee naar huis nemen. Wat hou ik toch van Suriname!! We kregen het enige echte Fernandes kerstbrood, wat je eet met kaas of met pindakaas. En de vakantie was echt begonnen.
De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan om de weg naar zee te fietsen. We hadden eigenlijk geen idee waar we uit zouden komen maar in het reisboekje stond dat het zeker de moeite waard was. Samen met Beth gingen we op weg. Na een tijdje fietsen kwamen we uit bij een Hindoestaanse bedevaart. Het was onwijs mooi en er stond een lekker zeewindje. Heerlijk was het.
Met kerstavond zijn we naar de kerk gegaan. Je hebt een onwijs mooie grote houten kathedraal in Paramaribo. Het is rooms-katholiek en het was een mooie kerst mis. Vervolgens zijn we naar een white party geweest in een van de clubs. Het was eigenlijk wel heel raar om met kerst te gaan stappen.
Tim had met kerst heel lekker gekookt, een gerecht van zijn oma, een Indonesisch recept. Het was echt onwijs lekker en we hebben lopen smullen.
Tweede kerstdag hadden we een diner van het guesthouse. Met alle meiden hadden we een liedje gemaakt op jingle bells en die hadden we gezongen. Het eten was (alweer) verrukkelijk en het werd uiteindelijk een hele mooie en late avond. We zijn naar de karaoke bar geweest en daarna naar Havana, een club hier in Paramaribo. Was een heel ander soort kerst dan gewend maar wel heel gezellig. De kerstsfeer kwam uit de kerstmutsen en de kerstliedjes maar eigenlijk was die er niet echt.. kerst in de warmte, in je korte broek was toch een aparte beleving.
Verder hebben we in deze vakantie een Surinaamse verjaardag gehad. De vrouw werd 55 jaar en we gingen met zijn alle op een partybus. We hebben onwijs gelachen en het heel erg leuk gehad! Er wordt hier heel anders gefeest dan dat wij gewend zijn en vooral als je 55 word.
Dus pap, zodra je 55 wordt, partybus?
Oud en nieuw was echt een gekkenhuis. Er waren al de hele week een boel feesten, we zijn niet naar alles geweest maar hebben wel het een en ander gedaan. Op 31 dec waren we vroeg op want vanaf 10u begon het feest al. Iedereen gaat naar de stad waar ze een estafette doen met vuurwerk. Met oordopjes, zakdoek en zonnebril op was het wel leuk om naar te kijken. Je rook van top tot teen helemaal naar vuurwerk want er ontstond veel rook. De drukte was echt bizar.
Zo´n oud en nieuw heb ik nog nooit meegemaakt. Het was eigenlijk een soort Koninginnedag alleen dan maal 10. Er werd overal muziek gedraaid en het was een groot feest.
We hadden kaartjes voor een feestje en zijn met zijn alle naar de dolfijn gegaan. De dolfijn is een zwembad, sportplaats en word 1x per jaar omgebouwd tot een feestje. We hebben heerlijk gedanst
en zijn vervolgens weer terug naar huis gegaan. Alle Surinamers zijn tussen 11 en 1 thuis om met hun familie het nieuwe jaar in luiden. Dus deden wij dat ook. De boys hadden vuurwerk, er waren oliebollen en een boel gezelligheid. Daarna zijn wij naar bed gegaan want de volgende dag begon er een nieuw avontuur!!!
FRANS GUYANA! Samen met Beth en Ross gingen wij naar Frans Guyana.
Met de bus naar de grens van Suriname en vervolgens met de boot naar de andere kant van de rivier. Opeens sta je in Frankrijk, praten ze frans en lijkt het verdomde veel op Europa. Aangekomen in het
stadje st Laurant bedenk je opeens dat het 1 januari is en dat er geen taxi’s zijn.. chips…
We zijn maar wat gaan rond lopen en binnen 10 minuten hadden we een taxi te pakken. het was heel toevallig en we konden meerijden. We gingen naar het stadje Kourou. Aangekomen bij ons hotel was het al helemaal donker. We hadden via internet een goedkoop hotel gevonden en Beth, die als Canadese frans spreekt had geboekt voor ons. We stonden er voor maar er was niemand. Het was 9u´s avonds. We hebben ze plat gebeld, ook op het mobiele nummer maar er nam niemand op. Toen
zijn we naar de chinees op de hoek gegaan en hebben daar eten gehaald. Van die chinees kregen we een telefoongids en zijn we hotels gaan bellen. Kourou is absoluut niet toeristisch en de hotels zijn
redelijk prijzig. We zijn uiteindelijk bij een redelijk hotel terecht gekomen. Het was stuk duurder dan gepland maar het viel uiteindelijk wel mee. de volgende ochtend stonden we vroeg op want we gingen richten duivelseilanden.
Deze eilanden liggen voor de kust van Frans Guyana en waren
vroeger gevangenissen. Hier zouden we een nacht overnachten. Toen we aankwamen was de reservering niet goed doorgekomen.. gelukkig was er nog wel genoeg plek en konden we mee. Wel weer wat gedoe.. het eiland is prachtig! We verbleven in een van de gevangenissen en konden daar
onze hangmatten ophangen. We hebben eerst een rondje over het eiland gedaan omdat we te laat waren voor de tour. We hebben bij van alles gegokt wat het was en eigenlijk was dat wel heel erg leuk om te doen. Er liepen apen op het eiland rond, veel apen en nog redelijk dichtbij ook. Beth, die gebeten is door een aap, vond de apen in de bomen niet zo eng maar toen er eentje iets dichterbij kwam zijn we toch maar weg gegaan. Er volgen prachtige papagaaien rond en er liepen talloze rode
mieren en aguti´s rond. Een aguti is een raar beest, soort rat-konijn-achtig iets.. We hebben een hele grote kaaiman gezien van zo´n 2,5 meter.
Het was lekker weer en we wilden dus gaan zwemmen. De zee zag er mooi blauw uit en dat leek ons fantastisch. We hadden de zwemspullen gehaald en waren klaar om een duik te nemen. Tim, Ross en Beth zaten al in het water toen ik het water inklom. Ik stond net in het water en keek naast me. Ik zag wat boven water komen, nog niet eens 10 meter naast me. Ik riep naar de andere WAS DAT NOU EEN ZEESCHILDPAD?!! Eerst voelde ik me een beetje raar dat ik dat zei maar even later zagen we hem weer. En ja hoor, het was een zeeschildpad en nog een redelijk grote ook! Dat was echt onwijs gaaf!
De volgende morgen hebben we de tour gedaan. We waren blij dat we dat de volgende dag hebben gedaan want de verhalen over de gevangenis waar we sliepen waren niet echt fijn. Er zaten in die kleine ruimte zo´n 100 gevangen, die elkaar vermoorden en verkrachten. De tour was volledig in het frans maar gelukkig hadden Tim en ik Beth en Ross.
Terug met de boot van het eiland begon het ineens heel hard te regen. Dat was echt onwijs gaaf als je op de zee zit. Overal regen, redelijk koude wind maar het past e helemaal in het plaatje.
Aangekomen op Kourou moesten we richting Cayenne, de hoofdstad van Frans Guyana. We hebben aan mensen op de boot gevraagd of zij naar Cayenne reden. Maar de meeste van hen hadden niet genoeg plek in de auto. Er stopte een man en die zei ons dat hij ons niet naar Cayenne kon rijden maar wel ergens kon afzetten vanaf waar we konden liften. We hebben daar nog niet eens 15 minuten gestaan en werden toen opgepikt. We konden met z’n 4en op de achterbank zitten. opgepropt met al onze tassen. Deze konden niet in de achterbak omdat daar grote speakers stonden…
Was een aparte maar ook lache vent met zijn vriendin. We waren blij dat we er waren maar wel een mooie ervaring. In Cayenne zouden we bij Flora slapen. Flora woont in Cayenne en die zat een week voordat wij naar Frans Guyana gingen bij ons in het guesthouse. Ze had ons uitgenodigd en wij gingen daar graag op in. ze haalde ons op vanaf het centrum en we reden naar haar huis. Ze woont in een onwijs mooi huis waar een dans studio aan vast zit met een zwembad en zo´n 15meter van het strand. We kwamen laat aan dus we zijn wat gaan eten en hebben met haar en haar vrienden een drankje gedaan in de bar. Dit werd niet zo laat, maar dat vonden wij ook niet zo erg. Flora en haar vrienden hebben ons de volgende dag op sleeptouw genomen. Ze hebben ons de centrale markt in Guyana laten zien. Deze lijkt heel erg op de centrale markt in Paramaribo maar is alleen wat schoner en op toerisme gericht. Vervolgens heeft ze ons plekjes in de stad laten zien en zijn we naar het strand geweest. Ook heeft ze ons meegenomen naar een berg vanaf waar je een geweldig uitzicht hebt. In Frans Guyana is het allemaal wat beter geregeld. Flora verteld ons ook dat je daar wat gemakkelijker zelf het tropische regenwoud in kan gaan ipv met een gids. Dit scheelt aardig wat geld.
Ze heeft ons veel dingen laten proeven die echt uit frans Guyana komen, van rum tot jam en noem maar op. Het was echt een onwijs gave ervaring!
De volgende dag gingen we al vroeg terug omdat het vanuit Cayenne een aardig eindje reizen is. in Frans Guyana hebben ze een site waar je op kan zetten dat je met iemand mee wilt rijden van die plaats naar die plaats. Flora had dit voor ons gedaan en we konden meerijden met mensen. Dit scheelt een aardig wat geld en is een makkelijke manier om auto´s te vullen. Goede site!
Toen we terug kwamen vanuit Frans Guyana had ik echt het gevoel dat we thuis kwamen, thuis in Paramaribo, thuis in Suriname.
Nu zijn we weer begonnen met werk, het leven krijgt weer een beetje ritme en we worden weer geconfronteerd met school… FEEST!
Tim en ik zijn aan het kijken wat we willen gaan doen met reizen na onze stages. Als iemand suggesties heeft voor te gekke (niet al te dure) dingen rond om Suriname, we houden ons aanbevolen!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
